شب چهارده

باد زلفهای تو را به کویر مصر می برد 

آنگاه 

قایقم رود نیل سرگردان است 

ومن، 

درشب چهارده آسمان را تماشا می کنم 

۹۳/۵/۱۴زکریا سمائی

شهری در خواب

سنگ های گورستان می جنبند 
مرده ها بیدارند
اما 
شهردر خواب است

93/6/6سمائی

 

پشت دیوار کاه گلی  

و بلند
زن مرده است
شب  

زن مرده ، ایستاده  

حتی  
سگهای همسایه هم پارس نمی کنند
من از ترس  

خوابم نمی برد  

93/5/20

پرواز مرغ دریایی

هملت درباره شعر می گوید:

من تابع قواعد کلاسیک و مدرسه‌ای نیستم. آن هم قواعدی که هنوز می”‹گویند شعر ترکیبی از قافیه و عروض است. شعر برای من آمیزه”‹ای از تصویر و خیال است. تا آنجا که دشمن واقع‌گرایی هستم. چون واقعیت خودش وجود دارد و بازگو کردن آن هیچ لطفی ندارد. من وقتی به آسمان نگاه می‌کنم و می‌بینم از ستاره‌ها پری می”‹ریزد و روی زمین سماع می‌کنند، شعر برایم اتفاق می افتد. و باید بدانیم، اگر خیال را از شعر بزداییم، چیزی باقی نمی‌ماند.

آرزو

آرزوها ی پنهان شده  

روزی با من دفن خواهد شد 

در این کوچه خلوت ،  

 انتظار کشیدم 

 نیامدی .....

خانه ای در دل جنگل

روستای طالع سواد کوه